آن روزها - غزل - به یاد استاد افشار -...

گذشــته را ببر از یاد و زانچه هســت بگوز هوشـــــیاری آن چشــمکان مســت بگوز عمر رفته کزان دست شـُسته ایم مپرسازاین دو لحظه که در صحبت توهست بگودل شکســـــتۀ مارا ســــر شــــکایت نیستز سنگ خویش که هرجا زدی شکست بگوز آه ســرد که برخاســــت از دلم گفــــــتیازآن نگه که چو جان بر دلم نشــــست بگوازآن نگـاه که با دلــــــبـــری و شــــــیرینیگشــــود در به رخم گاه و گاه بســــــت بگوز خود بگوی که دامن کشــــــیدی و از منکه برنداشتـــم از دامـــــن تو دســـــت بگوبگو که تشنۀ آن نکتـــــه های شـــــــیرینمدمی چو صــحبت یاران غنیمت است بگو8 می 2011- شهر اتاواآصف فکرتبه یاد استاد ایرج افشارچرا ز قافلۀ همـــــــــدلان جـــدا برویــــــمنمانده یک دل درد آشــــــــــــنا، بیا برویـــمچو سرو خاک نشین گشت و لاله خونین دلبیا کزین چمن ای دوست چون صــبا برویمهمه ســرای نشـــــینان آشـــــــنا رفتـــــــــندرسـیده وقت که ما نیز ازین ســـــرا برویــمزمــانه با مــــا، مـــا بـا زمــــانه، بیـــــگانهببـــــــند بـــار که دنبـــــال آشنــــا برویـــــمبخوان ز موی ســـــپیدت که گنـدمت شد آردگذشــــت نوبت و بهتــــر کز آســــــیا برویمز هـرکه نام بری بشـــنوی«روانش شــــاد»به دلخوشـــــــی برِ یاران دگر کجـــــا برویمببـین کِی مانـــده، دریـن کوی، از وفـــادارانبیـــــا کـــه در پی یـــاران با وفـــــا بــــرویمدلا چنــــین که شکســــتی ز رفتن افشـــــــارمباش بســــــــــتۀ این خاکدان، بـــیا برویــــمهزار حجّت دیگـــــر برای رفتن هســـــــــتبگو بیــــــا برویــــــم و مگو چـــــــرا برویمآصف فکرتروزگاری دراز است که با استاد ایرج افشار آشنایی و به ایشان ارادت دارم. دانش آموز دبیرستان بودم که نام و نوشته هایشان برایم آشنا و دوست داشتنی بود. در سال 1353 خورشیدی ایشان را در دفتر مجلّۀ رهنمای کتاب دیدم و ساعتی نشستیم و گفتیم و شنیدیم. یادم نیست دقیقاً در چه موضوعاتی و یادم هست که ایشان بسیار بنده را مورد لطف و محبت قرار دادند. ازان به بعد چند بار دیگر در کابل و تهران دیدارها تازه شد؛ تا از خوش قسمتی به سال 1366 در کامرانیۀ تهران همسایه و همکوی شدیم ودر مدت سه سال گاه و بیگاه از مهر و نوازش ایشان برخوردار بودم. اما ارادت و دوستداری نگارنده بیشتر از آن روی است که ایشان نمادی استوار و سرفرازاز فرهنگ والای کهن ما بود. خدمات انسانی و فرهنگی استاد افشار مقامی والا و ارجمند داشته و دارد. او روزگاری دراز پیام فرهنگ و زبان و ادب فارسی را به جهان و پیام جهان فرهنگ را به فارسی زبانان می رسانید. احساس تأثّر نگارنده در چند بیتی که در بالا یاد شد، بیانگر باور ژرف او به مقام والای استاد روانشاد ایرج افشار است.شهر اتاوا- 11 مارچ 2011 آصف فکرت =0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0<div style="MARGIN-BOTTOM: 100px; FONT-SIZE: 14px; FONT-FAMILY: Arial; LINE-HEIGHT: 30px">یاد و فریادگرچه با نامهــــــربانی می کنی یـادم هنــــــــوزاینکه یـادم می کنی، ای مهربان، شــــــادم هنـوزنامه ام را پیش یاران نغز و شیــــرین خوانده ایکاش می گفتی، دراین فن هستی اســــــتادم هنوزپرتـــــو مهـــــــر تو بر ویرانۀ شـــــعرم فتــــــادسبز و شورانگیــــز و شـــــادیبخش و آبادم هنوزیـــاد ایّامی که می خوانــــــدی به نامی هردمـــمگاه وامق، گاه مجنــــــــون، گاه فرهـــــادم هنوزگاه شهــرت، گاه رســــــوایی، گهی درمانــــدگیمی رسـد عشــــقت به هر رنگی به فریـــادم هنوزگر به ســــر بینی مرا، در زیر بـــرف دَی مهــــمور به دل بینــــی مرا، گرمــــای مـُــــردادم هنوزبی نیــــــازم، تا که محتــــاج ســـــــر کوی تو امبســــــتۀ آن ســــروِ موزونــــم، گر آزادم هــنوزهمچو فکرت خوش نشـــــین غربت آبـــــاد فرنگدر هوای شــــهر ِ انصـــاری و بهــــــــزادم هنوز شهر اتاوا – ششم جون 2011آصف فکرت</div>نکته های شیرین

شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۲:۱۸

شعر زلال

۵ فروردين ۱۳۹۰ ساعت ۱۴:۳۴

سال نو مبارک باد

زلال های عاشقانه یا عاشقانه های زلال

سلام بر شما همراه بزرگوار و با احساس عرصه ی ادب و هنر
خدای ناظر را بسیار سپاسگزاریم که مهلتی مقرر فرمود تا دوباره از کلام گهربارتان بنوشیم و لذت ببریم.

با شش زلال از شش زلالسرا ( گیتا تاجبخش،کامران آوخ کیسمی،مهدی یوسفی نژاد،سهراب آقایی،سید مصطفی سائس،مرضیه خدیر) به روز و منتظر چشیدن نظراتیم. قلمتان به روی چشم.

www.sherezolal100.blogfa.com

خواهشمندم در صورت تمایل بر تبادل لینک خبر فرمایید.عرض پاسخ
با سلام و عرض تبریک نوروز خجسته همیشه صافی و روشن باشید و کدورت از همه زلالها دور باد.

زواری

۲۴ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۳:۳۱

سلام. خوشا به سعادت شما که دیرزمانی با ان مرحوم، رفاقت و هم سخنی داشته اید. این شاگرد، یکی دوبار بیشتر ایشان را ندیدم اما از دیشب که خبر شدم تاکنون غمگینم و دلم پر است. خدایش بیامرزاد.

عرض پاسخ: با سلام
دوست دانشمندگرامی خداوند به شما و همه دانشیان و فرهنگیان شکیبایی دهاد- شادروان جناب استاد افشار سلسله دار فرهنگ و رابط فرهنگیان سراسر جهان بود؛ فرهنگیانی که هریک به نوعی با زبان فارسی و فرهنگ باستان ما سر و کار داشتند. روانش شاد باد.