موضوعات
آمار بازدید
بازدیدکنندگان تا کنون : ۵۴۱٫۸۰۰ نفر
بازدیدکنندگان امروز : ۱۰ نفر
تعداد یادداشت ها : ۱۱۴
بازدید از این یادداشت : ۳٫۲۴۰

پر بازدیدترین یادداشت ها :
<p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="COLOR: blue"><font size="3"><font face="Times New Roman"><p /></font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="COLOR: blue"><p><font face="Times New Roman" size="3"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 16pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">آکام المرجان<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><p><font face="Times New Roman" size="3"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><font size="3"><font face="Times New Roman">سالهاست که کتاب <b><i><span style="COLOR: blue">آکام المرجان</span></i></b> مورد بحث و تبادل آراء کتابشناسان بوده است، ولی از مؤلّف آن<b><span style="COLOR: blue">، اسحاق بن حسین</span></b>، جز نامی دانسته نیست؛ امّا نسخه یی که از این کتاب موجود است، یمنی است و کاتب آن، احسن بن علی بن عبید الله الانسی الکوکبانی، نسخه را در خدمت « امیر المؤمنین قاسم بن حسن» که از سال 1128 تا 1139 (سال وفاتش) بر مسند قدرت بوده، نگاشته و استنساخ آن در شعبان 1129 به پایان رسیده است. <p /></font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><font size="3"><font face="Times New Roman"><span style="mso-spacerun: yes"> </span><span style="mso-tab-count: 1">           </span>خانم انجیلا کوداتزی، نسخه را، که در امبروزیانا نگهداری می شود، چنین معرفی کرده است: 1/20 در 2/15سمـ. 12 سطر در هر صفحه... به قلم نسخ یمنی ....<p /></font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><font size="3"><font face="Times New Roman"><span style="mso-tab-count: 1">            </span>گروهی از خاورشناسان، از جمله مینورسکی، ارمنیاکوف و بروکلمان، به بررسیهایی در بارۀ مؤلّف پرداخته اند، که هیچ یک از آنان به نتیجۀ قاطعی نرسیده اند. فشردۀ این بررسیها آن است<span style="mso-spacerun: yes">  </span>که مؤلف – اسحاق بن حسین منجّم – در سدۀ سوم هجری می زیسته و بر اساس رأی دیگر در 340 ق زنده بوده و نظر آخری بر آن است که روزگار زندگانی مؤلّف از سال 454 ق، سال تأسیس مراکش،<span style="mso-spacerun: yes">  </span>تجاوز نمیکند، زیرا مؤلّف از آن یاد نکرده است. گفته اند که مؤلف از مردمان اندلس بوده است، زیرا در کتابش نشانه های <span style="mso-spacerun: yes"> </span>لهجۀ اندلسی را می توان یافت....</font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><font size="3"><font face="Times New Roman"><span dir="ltr"><span style="mso-tab-count: 1">            </span></span><span lang="FA">ابن خلدون از <b><i>نزهةالمشتاق فی اختراق الآفاق</i></b> علوی اندلسی محمودی یاد می کند که برای راجر، پادشاه صقلبه در اواسط سدۀ 6 ق. تألیف گردیده است. وی در این مورد از کتابهای ابن خردادبه، حوقلی، قردی، ابن اسحاق منجم، بطلمیوس و جز آنان یاد می کند. اما ادریسی (متولد سبته در 493 ق.) به صراحت از مصادر «<i>نزهة العشّاق</i>»<span style="mso-spacerun: yes">  </span><i>العجائب</i> مسعودی، کتاب ابونصر جیهانی، کتاب ابوالقاسم محمود حوقلی بغدادی، کتاب موسی بن قاسم قردی، کتاب احمد بن یعقوب یعقوبی، <b>کتاب اسحاق بن حسین منجم</b> و.... نام می برد.<p /></span></font></font></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><font size="3"><font face="Times New Roman"><span style="mso-tab-count: 1">            </span>مؤلف پیرو مکتب جغرافیایی ریاضی<span style="mso-spacerun: yes">  </span>بطلمیوس است و جهان را به هفت اقلیم تقسیم می کند و برای تحدید شهرها و روستاها بر خطوط طول و عرض تکیه دارد.... هر چند<b><i><span style="COLOR: blue"> آکام المرجان </span></i></b>یک معجم جغرافیایی به نظر می رسد، مؤلف به شیوۀ خاص خویش شهرها را بر حسب اهمیت و گاه بر حسب قرارداشتن در یک اقلیم بدون رعایت ترتیب الفبایی می آورد. او نخست به بیان شهرهای مقدسۀ اسلامی می پردازد . پس به<span style="mso-spacerun: yes">  </span><b>بغداد</b> باز می گردد، زیرا به باور او «اصل شهرهاست». پس به <b>سرّ من رأی </b>می رود که دومین پایتخت عباسیان است. <p /></font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="COLOR: blue"><font size="3"><font face="Times New Roman">نظرات مؤلف را می توان چنین بررسی نمود:<p /></font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><font size="3"><font face="Times New Roman">الف. <b>اعجاب مؤلف در مورد بغداد و صنعا</b> که در آن نخست تأثیرپذیری او را از جغرافیادانانی چون یعقوبی، ابن خردادبه، ابن فقیه و اصطخری می بینیم؛ تا جایی که برخی از عبارات و مطالب به تمامی با این مآخذ تطابق دارد. دوم، آنکه چنین به نظر می رسد که او در این جایها (بغداد وصنعا) مدتی اقامت داشته است. اگر هم فرض شود که او اصل اندلسی داشته بوده باشد، این موضوع مانع علایق او با یمن نمی شود. چنین است اطلاعات گستردۀ او در مورد شبه جزیره.<p /></font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><font size="3"><font face="Times New Roman">ب. <b>روایات مؤلف از سرزمینهای شام</b>. می بینیم که<span style="mso-spacerun: yes">  </span>در اثنای توصیف حلب، از انطاکیه می نویسد و آنها را از مرزهای اسلامی می شمارد؛ موضوعی که مربوط به پیش از سال 358ق./959م. بوده است. در جای دیگر از نبردهای پیهم میان اعراب و بیزانطینیها در «بلاد شامات» یاد می کند. <p /></font></font></span></p><div style="BORDER-RIGHT: medium none; PADDING-RIGHT: 0in; BORDER-TOP: medium none; PADDING-LEFT: 0in; PADDING-BOTTOM: 1pt; BORDER-LEFT: medium none; PADDING-TOP: 0in; BORDER-BOTTOM: windowtext 2.25pt double; mso-element: para-border-div"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="BORDER-RIGHT: medium none; PADDING-RIGHT: 0in; BORDER-TOP: medium none; PADDING-LEFT: 0in; PADDING-BOTTOM: 0in; MARGIN: 0in 0in 0pt; BORDER-LEFT: medium none; DIRECTION: rtl; PADDING-TOP: 0in; BORDER-BOTTOM: medium none; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right; mso-border-bottom-alt: double windowtext 2.25pt; mso-padding-alt: 0in 0in 1.0pt 0in"><span lang="FA"><font size="3"><font face="Times New Roman">ج. در کنار این مطالب، اسحاق بن حسین اطلاعاتی به دست می دهد که پیش از آن ارایه نشده است. <b><i>آکام المرجان</i></b> نخستین مأخذ عربی است که در ضمن جرجان از نهر <span style="COLOR: blue">ایلی</span> یاد می کند و ظاهراً یگانه منبع عربی است که اشاره می کند که <span style="COLOR: blue">خوارزم به جرجانیه معروف است</span>. ..<p /></font></font></span></p></div><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><p><font face="Times New Roman" size="3"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 20pt; COLOR: fuchsia"><font face="Times New Roman">آکام المرجان <p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: green"><font face="Times New Roman">فی ذکرالمدائن المشهورة فی کلّ مکان<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><font face="Times New Roman"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue">تألیف اسحاق بن حسین منجم (</span><span lang="FA" style="COLOR: blue"><font size="3">سدۀ چهارم هجری</font></span><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue">)<p /></span></font></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="COLOR: fuchsia"><font size="3"><font face="Times New Roman">ترجمۀ <p /></font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">محمد آصف فکرت<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="COLOR: teal"><font size="3"><font face="Times New Roman">از انتشارات معاونت فرهنگی آستان قدس<p /></font></font></span></p><div style="BORDER-RIGHT: medium none; PADDING-RIGHT: 0in; BORDER-TOP: medium none; PADDING-LEFT: 0in; PADDING-BOTTOM: 1pt; BORDER-LEFT: medium none; PADDING-TOP: 0in; BORDER-BOTTOM: windowtext 2.25pt double; mso-element: para-border-div"><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="BORDER-RIGHT: medium none; PADDING-RIGHT: 0in; BORDER-TOP: medium none; PADDING-LEFT: 0in; PADDING-BOTTOM: 0in; MARGIN: 0in 0in 0pt; BORDER-LEFT: medium none; DIRECTION: rtl; PADDING-TOP: 0in; BORDER-BOTTOM: medium none; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center; mso-border-bottom-alt: double windowtext 2.25pt; mso-padding-alt: 0in 0in 1.0pt 0in" align="center"><span lang="FA" style="COLOR: teal"><font size="3"><font face="Times New Roman">مشهد<p /></font></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="BORDER-RIGHT: medium none; PADDING-RIGHT: 0in; BORDER-TOP: medium none; PADDING-LEFT: 0in; PADDING-BOTTOM: 0in; MARGIN: 0in 0in 0pt; BORDER-LEFT: medium none; DIRECTION: rtl; PADDING-TOP: 0in; BORDER-BOTTOM: medium none; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center; mso-border-bottom-alt: double windowtext 2.25pt; mso-padding-alt: 0in 0in 1.0pt 0in" align="center"><font size="3"><font face="Times New Roman"><span lang="FA" style="COLOR: teal">1370</span><span lang="FA"><p /></span></font></font></p></div><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="COLOR: teal"><p><font face="Times New Roman" size="3"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><font size="3"><font face="Times New Roman"><span lang="FA" style="COLOR: #993300">(<i>یاد چند شهر خراسان و ورارود، <span style="mso-spacerun: yes"> </span>در 1000 سال پیش،<span style="mso-spacerun: yes">  </span>در آکام المرجان</i><span style="mso-spacerun: yes">  </span></span><span lang="FA">)<p /></span></font></font></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA"><p><font face="Times New Roman" size="3"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><font face="Times New Roman"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue">بخارا</span></b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p /></span></font></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">بخارا در اقلیم پنجم است و فاصلۀ آن از خطّ مغرب هشتاد و هفت درجه است. شهریست فراخ، پیوسته استوار و پایدار. آن را سعید بن عثمان بن عفان در زمان معاویة بن ابی سفیان گشود. سپس بخارائیان روی برتافتند و دوباره در خلافت یزیدبن معاویه فتح شد. باز هم برگشتند تا آنکه در روزگار ولیدین عبدالملک بن مروان، قتیبة بن مسلم بدانجا رفت و آن را فتح کرد. خراج بخارا هزار هزار درهم است و از بخارا تا سرزمین هند هفت مرحله است. <p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><font face="Times New Roman"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue">بلخ</span></b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p /></span></font></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">بلخ در اقلیم پنجم است. فاصلۀ آن از خط مغرب هشتاد و هشت درجه و از خط استوا سی و هفت درجه است. و شهرها و شهرستانهای بسیار داردو چهل و نه منبر دارد. و بلخ مرکز خراسان بزرگ است<span style="mso-spacerun: yes">  </span>و شهریست بزرگ و جلیل القدر. بر گرداگردش باره ایست و د وازده دروازه دارد. بلخ میانۀ خراسان است و در آن کوشکها و خانه های برامکه است که در روزگار خلافت عباسیان، هنگام فرمانروایی شان بر بخشهای خراسان ساخته بودند. و بر جانب شرقی بلخ رودی بزرگ است.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">سمرقند<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">سمرقند در اقلیم پنجم است. فاصلۀ آن از خط مغرب هشتاد و نه درجه و از خط استوا سی و شش درجه است. سمرقند از باشکوهترین، استوارترین، بزرگترین و مردخیزترین سرزمینهاست.... مردمان آن پس از فتح روی برتافتند. پس قتیبة مسلم در روزگار ولید آن را بگشود و ملِک آن صلح کرد. رودی بزرگ دارد که که از بلاد ترک آید و آن را ماسف خوانند.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">هرات<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">هرات در اقلیم پنجم است و از بزرگترین سرزمینهای خراسان است. و شهری آباد است. و مردمان هرات از زیباروی ترین مردمان اند. هرات را احنف بن قیس در روزگار خلافت عثمان گشود. خراج آن در خراج خراسان داخل است. از هرات تا سجستان سه مرحله راه است.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">همدان<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">همدان در اقلیم چهارم است. ... سرزمینی است گسترده و اقلیمها و شهرستانهای بسیار دارد. همدان در سال بیست و سوم گشوده شد و آنچه در آن شهر بود به بیت المال بصره ماند.<span style="mso-spacerun: yes">  </span>و آب نوشیدنی مردم از چشمه ها و جویبارهایی است که زمستان و تابستان روان است. از همدان تا نهاوند دو مرحله راه است و آن شهری است با شکوه و محل همایش فارسیان بوده است.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">اصبهان<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">... در اقلیم چهارم است... شهری باشکوه است و مردمان آن آمیخته از هر گروه و بیشتر عجم اند. آب آن از جویباران و چشمه هاست. قتیبه گفت: اصبهان را ابو موسی اشعری، در روزگار عمربن خطاب به زور و غلبه گشود و فتح آن به سال بیست و سوم بود. و خراج آن به ده هزارهزار درهم می رسد. و انوشروان، پادشاه ایران در آنجا زاده شد. <p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">ری<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">ری در اقلیم چهارم است...شهری باشکوه است و مردمان آن آمیخته اند از فارسی و عرب و ترک. نام آن مهدیّه است؛ زیرا مهدی در روزگار منصور در ری اقامت داشت و رشید در آن شهر زاده شد. ری را قرظة بن کعب انصاری در روزگار خلافت عمربن خطّاب، در سال بیست و چهارم گشود.<span style="mso-spacerun: yes">  </span>و آب نوشیدنی مردمان آن از چشمه ها و نهرهایی است که از سرزمین دیلم می آید و شهری پر درخت است.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">طبرستان<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman"><span style="mso-tab-count: 1">          </span>طبرستان از اعمال خراسان و مملکتی<span style="mso-spacerun: yes">  </span>بزرگ است. و دژهای بسیار دارد که رسیدن به آنها دشوار است، چون در میانۀ کوهها<span style="mso-spacerun: yes">  </span>واقع شده اند. و مردمان طبرستان، اشراف و شاهزادگان عجم و زیباروی ترین مردمان اند. و آورده اند که یزدگرد، به هنگام فرار، دختران و کنیزکان خویش را به آنجا گذاشت و مردمان طبرستان آنان را به همسری گرفتند. طبرستان را سعیدبن عاص در روزگار عثمان گشود و فتح دوم آن در سال صد و پنجاه و هفتم به دست عمربن علا ء بود. <p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">نیشابور<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">نیشابور در اقلیم پنجم است ... شهری پهناور است و شهرستانهای بسیار دارد. عبدالله بن عامر بن کریز، در روزگار خلافت عثمان بن عفان، در سال سی اُم آن را گشود. و مردمان آن آمیخته از ایرانی و عربند. آب نوشیدنی آن<span style="mso-spacerun: yes">  </span>از جویباران و چشمه هاست. و خراج آن پنج هزارهزار درهم است. و نیشابور از اعمال خراسان است و در آنجا جامه های گرانبها از حریر و کتان بافند.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">مرو<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">مرو در اقلیم پنجم است.. یکی از بزرگترین شهرهای خراسان است. حاتم بن نعمان باهلی در روزگار خلافت عثمان به سال سی و یکم آن را گشود. و مردمان مرو از اشراف ایرانیان اند و قومی نیز عرب ازدی اند. و مرو اقامتگاه والیان خراسان است. آب نوشیدنی مردمان آن از چشمه های وادیهاست. و در مرو جامۀ مروی از کتان سازند. و راه مرو تا شهر سرخس سه مرحله است.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">سرخس<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">سرخس در اقلیم پنجم است... و شهری با شکوه و بزرگ است، و برّی و کوهستانی و شنزار است و در آن چند گروه مردمان اند. سرخس را عبدالله بن حاتم سلمی در روزگار خلافت عثمان گشود. و آب نوشیدنی مردم از چاههاست و رودخانه و چشمه یی در آن نیست. وخراج سرخس هزارهزار درهم است و از شهرستانهای خراسان است. <p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><b><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">کرمان<p /></font></span></b></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">کرمان در اقلیم سوم است... سرزمینی بزرگ و باشکوه است. و آن را شهرستانها و ناحیتهاست و آبهای<span style="mso-spacerun: yes">  </span>آن اندک است. کرمان را عبدالرحمن بن سمرة بن حبیب گشود و با مردمان بر دو هزارهزار درهم در خلافت عثمان صلح کرد. و بهترین ناحیت آن قصبۀ<span style="mso-spacerun: yes">  </span>کرمان است و آن سوی کرمان سند است.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">خوارزم<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">و خوارزم در اقلیم ششم است... از شهرهای خراسان است و شهری بزرگ است. گرداگرد شهر و توابع آن سدّی بزرگ است که بیشتر آن ویران شده است. و خوارزم در میان بیابان و شنزار است... و به جرجان معروف است.<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><p><font face="Times New Roman"> </font></p></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: center" align="center"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt; COLOR: blue"><font face="Times New Roman">سجستان<p /></font></span></p><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="MARGIN: 0in 0in 0pt; DIRECTION: rtl; TEXT-INDENT: 0.5in; unicode-bidi: embed; TEXT-ALIGN: right"><span lang="FA" style="FONT-SIZE: 14pt"><font face="Times New Roman">سجستان در اقلیم چهارم است... سرزمینی باشکوه است دارای شهرستانهای بسیار، که به شهرستانهای خراسان همسری می کند. سجستان به سرزمینهای پیوسته ولی منقطع است و راه به سوی سند از صحراها و بیابانهاست. از والیان، نخست معن بن زائده در سجستان نشست. پس از آن سجستانیان بارها روی برگردانیدند. سجستان نخست در روزگار خلافت عثمان گشوده شد و در روزگار وی ملک سجستان بر صلح مداومت داشت. چون خلافت به ابو جعفر منصور عباسی رسید، سجستان را در عمل خراسان در آورد و معن بن زائدۀ شیبانی را والی آنجا ساخت....<p /></font></span></p>
پنجشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۸۶ ساعت ۵:۳۶
نظرات



نمایش ایمیل به مخاطبین





نمایش نظر در سایت