دهکدهء   جهانــــــــــــــــی

 

به دوست گرامی جناب دهیاشی مدیر دانشمند  مجلّهء بخارا

پيكى ز بخارا و پيامى ز ســــــــــــــــمرقند

آمد برم از دولت آن يار برومــــــــــــــــــــــند

آن پيك بخـــــــــــارا و نه از مير بخــــــــــارا

وان نامه چون قنــــــد نه از شــاه ســـــــــمرقند

اين پيك و پيام از چه دياريســــــــــت بدين نام؟

از رى كه در آن جمع كريمند و كرامــــــــــــند

بگشــــــاى بخــــــــــــارا و بخوان تا كه ببينى‏

گنجينهء شـــــــعر و هـــــــنر و موعظت و پند

در رشته كشيدست چنان گـوهر شـــــــــــــهوار

جمعى كه پريشــان شده چون دانهء اســــــــــپند

يك نامه زپاريـــــــــــــس و يكى چــــامه ز لندن‏

يك قصـــــــــــــه ز جاپان و يكى نكته ز هالند

يك عرض ســــــــــــــپاس آمده از خطّهء لاهور

يك نامهء  شُــــــــكرانه از آنسوى ســـــــــجاوند

در آن بتوان يافت زتــــاريخ و زفرهــــــــــنگ‏

از فاتح مــــــــيوند الى خواجهء  ميمــــــــــــــند

شيرين همه چون شـكّر و خوشبو همه چون گل‏

ما ســـــُـــــست دلان و همه محتاج به گلـــــــقند

آن را كه نه بيگانه به فرهــــــنگ من و توست‏

خانه‏ست رى و بلخ و بخارا و ســــــــــــــمرقند

يك مردم هـــــــــــــمواژه و همــــــراز و هم‏آواز

هم تيره و هم ســــــــــــيره و هم خوى و همانند

خويشـــــــــــــــــــند و تبار و گپ هم اندر يابند

زآمودريـــــــــا تا به كنـــــار شــــــــــــــط اروند

خلقــــان دگر بســــــــــته به مال و زر و جاهند

وين خلق به فرهـــــــــنگ و زبان و خِرَد و فند

درويشى و خرســنديــــــــــــشان نغز شعاريست‏

من نيز زِيَم شاد كه درويـــــــــــــــــشم و خرسند

خُرســــــــــند بدانيم كه داريم ز فرهـــــــــــنگ‏

سُــــــتوار يكى ســـــايه فكن ســــــرو تنومـــــند

از شعر بــــــهار و ســــخن نغز خلــــــــــــــيلى‏

تا مثــــنوى و حـــــافظ و شهــــــنامه و پازنـــــد

گر ريشه اين ســــــــــــرو كهن خواهى جـــستن‏

بنديش به هنــــــــــــــــــدوكش و بنگر به دماوند

ســـــــرتاســــــــــــــرگيتى شده يك دهكده امروز

چون فاصــــــــــــله‏ها كاسته و آســـان شده پيوند

چندان كه به چشــــــــــــــــمك زدنى مى‏شوى آگه‏

در لاههء هـــــــالند زلشكر گهِ هلـــــــــــــــــــمند

يا آن كه ببينى چه خبر هست به غــــــــــــــزنين‏

تو شَــــــــــــــسته به قزوين به كنار زن و فرزند

بگذشت زمانى كه به يك مـــــــــــــــاه خبر رفت‏

از شهر هـــــــــــــــــرى تا زبَر غور و پســــابند

يا آنكه تدارك به مهـــــــــــــــــــــــى ديدن بايست‏

تا شــــــــــاه قجـــــــــــــر رفت زتهران به دماوند

اين دهكـــــــــــــــــــده دارد دِهَكى ويژهء  فرهنگ‏

دهبـــــــــــــــــــــاشى ما نغز بر آن دِهْ شده خاوند

هر ســـــــــــــــــــال ورا باد به هر روز دو شهكار

از اوّل فروردين تا آخر اســـــــــــــــــــــــــــــــفند

آصف فكرت

نقل از مجلّهء  وزين بخارا

 

 

يكشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۸۵ ساعت ۵:۵۹